We are once again entering into a holy and privileged moment, the time of Lent. If we are honest with ourselves, we must admit, we need this holy time to attend to our inner scattering and distracted spirits. God gives us this time so that we may be drawn deeper into ourselves and our relationship with Jesus, time to once again be rooted and spiritually renewed. Christ Himself is inviting us on this unique journey and He has much in store for us if we are willing to accept the invitation.
Among the profound richness of the themes and practices that the Church embarks upon during the time of Lent, one theme is universal. God loves us and has an unquenchable desire to be loved by His people. So great is our heavenly Father’s desire for a relationship with us that He sent His only Son Jesus Christ into the world. To prove His love even further, He allowed for Christ to suffer and be nailed on the cross as an expression of greatest charity and an act of salvation for the human family. Lent first and foremost invites us to meditate on this mystery of God’s sacrificial love and invites us to respond to God’s love. This response takes a form of metanoia, in other words, a conversion of heart.
God’s love towards us never suppresses our free will. We are free to choose persons and objects of affection in our lives. Jesus says, “for where your treasure is, there your heart will also be” (Mt 6, 21). Our choices and actions speak clearly about our true affections. Our daily thoughts, choices, and actions, no matter what they might be, either bind our hearts closer to God, or bind our hearts closer to something(s) or someone other than Him. Paradoxically, some of the “treasures” that our hearts get attached to are clearly destructive. It could be a “treasure” of always seeing the glass half empty, or always finding the reason to be disappointed or offended by someone. We must see the holy time of Lent as an opportunity to purge our hearts of all sorts of treasures that are foreign to God and return to our true love, to God’s love.
To facilitate a spiritual journey of renewal, please take an opportunity this Lent to enter into the rich tradition of devotions and Lenten practices that will be happening here at our parish. They are being communicated through our bulletin, the website, and so many other means. All of these spiritual events are meant to dispose our hearts towards God, always remembering that it is Christ who is the one who accomplishes anything in us. So let us open ourselves to this invitation, respond generously, and allow ourselves to be drawn deeper and ever closer to the mystery of God’s love this Lent.
In Christ,
Fr. Michael Wyrzykowski
Pastor
Niech Będzie Pochwalony Jezus Chrystus,
Ponownie wkraczamy w wyjątkowy i święty czas Wielkiego Postu. W uczciwości serca musimy sobie powiedzieć: tak, potrzebujemy tego świętego czasu, tak, potrzebujemy go, aby zatroszczyć się o nasze życie wewnętrzne, rozproszone myśli i rozkołatane serca! Bóg daje nam ten święty czas, abyśmy ponownie mogli wypłynąć na głębię naszej duchowośći, na głębieę relacji z Jezusem. To sam Chrystus zaprasza nas na tę drogę i ma wiele przygotowanych dla nas łask, jeżeli jesteśmy gotowi przyjąć Jego zaproszenie.
Pośrodku bogactwa tematów i duchowych praktyk Wielkiego Postu, Kościół przypomina nam coś najistotniejszego: Bóg kocha nas i niesie w sobie nieugaszone pragnienie bycia kochanym przez nas. Aby udowodnić swoją miłość jeszcze doskonalej, pozwolił na to, aby Chrystus cierpiał i był przybity do krzyża jako wyraz największej miłości, która zbawia ludzkość. Wielki Post przede wszystkim zaprasza nas do medytacji nad Bożym misterium ofiarnej miłości i zaprasza nas na drogę odwzajemnienia tej miłości, do odpowiedzi wyrażonej postawą metanoi, czyli nawrócenia serca.
Misterium Bożej miłości nigdy nie ogranicza naszej wolności. Zawsze mamy wolność wyboru osób lub obiektów naszego umiłowania. Jezus powiada, „Gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje” (Mt. 6, 21). Nasze wybory i poczynania jasno mówią o naszych prawdziwych przywiązaniach. Te małe lub wielkie codzienne myśli, wybory, i poczynania, jakiekolwiek by one nie były, albo zbliżają nasze serca bliżej do Boga, albo przywiązują nasze serca bliżej do kogoś lub czegoś innego niż On. Paradoksalnie, niektóre „ skarby” do których są przywiązane nasze serca, są dla nas destrukcyjne. Może to być „skarb” widzenia szklanki jako pół pustej , lub „skarb” zawsze znajdywania powodu do tego, aby być rozczarowanym, lub obrażonym na kogoś, etc. Czas, który dziś zaczynamy jest czasem łaski Bożej. Czterdzieści dni wielkiego obdarowywania nas przez Boga aby oczyścić nasze serca ze złych przywiązań i uzależnień. Jest to czas łaski powrotu do Boga, który jest naszą pierwszą i największą miłością.
Aby wejść na duchową drogę odnowy, proszę skorzystajmy z tego wyjątkowego czasu, skorzystajmy z wszelkich nabożeństw, wydarzeń i rekolekcji, które będą miały miejsce w naszej parafii. Zwracajmy uwagę na ogłoszenia w biuletynie i na informacje przekazywane w kościele. To wszystko ma za zadanie pomóc nam dobrze przeżyć ten wyjątkowy czas i spotkać Chrystusa, który dokonuje w nas przemiany. Dziś otwórzmy nasze serca na to zaproszenie i pozwólmy dać się poprowadzić Duchowi Świętemu do poznania wielkości Bożej miłości.